Terapeutyczna praca z wspomnieniami traumatycznymi. Techniki werbalne, somatyczne i wyobrażeniowe. Warsztat specjalistyczny.

Jeśli cykl stresowy nie przejdzie przez etap, na którym poczujemy jego ukończenie, zagrożenie w naszym prymitywnym mózgu  nie zniknie.

Rebekah LaDyne, “Odetnij napięcie”

Wspomnieniom traumatycznym trudno nadać znaczenia i jeszcze trudniej jest nam je zapomnieć. Są pokawałkowane, niepełne i równocześnie bardzo intensywne i rozregulowujące nasze funkcjonowanie. Czasami wspomnienia traumy przechowuje tylko nasza fizjologia, bywa też, że jest to tylko silne przeświadczenie, że coś się wydarzyło pozbawione emocji, a innym razem tylko emocje bez znaczeniowej treści.

By zdrowieć potrzebujemy dokonać integracji wspomnienia traumatycznego. Włączyć je do rezerwuarów naszej “zwykłej” pamięci, dopełnić reakcję na traumę, która została wcześniej zablokowana i pozwolić fizjologicznej energii tego wspomnienia popłynąć w naszym ciele aż do wyraźnego poczucia zamknięcia.

Nie można z wspomnienia traumatycznymi pracować na sucho (bez odpowiedniej dawki emocjonalnego pobudzenia). Nie możemy z nimi też pracować chaotycznie i spontanicznie. Potrzebujemy się do tej pracy przygotować i ją powtarzać.

Celem pracy z wspomnieniami traumatycznymi jest renegocjowanie naszej relacji relacji z nimi tak, by zmieniła się w efekcie tego nasza fizjologia i szerokość pasma naszego życia (trauma mocno nam to życie zawęża).