„Gdy ludzie doświadczają traumy, czują się źle; natomiast dzieci
w szczególności myślą, że są złe, gdy czują się źle”.
Laurence Heller, Aline LaPierre, Leczenie traumy rozwojowej
„Gdy mówimy o traumie złożonej, to często warto zadać sobie pytanie,
>jakim dzieckiem był klient i w czyich rękach było to dziecko?<”
Clara Mucci, wykład w Poznaniu (2024)
O traumie złożonej
Trauma złożona związana jest z chronicznym, skumulowanym i niemożliwym do uniknięcia stresem o charakterze interpersonalnym. Związana jest z długotrwałym lub wielokrotnym naruszeniem naszej integralności fizycznej, emocjonalnej, seksualnej, moralnej. W odróżnieniu od traumy o charakterze prostym (takiej jak np. uczestniczenie w wypadku samochodowym, pożarze, katastrofie naturalnej) konsekwencją traumy złożonej jest nie tylko doświadczanie lęku, lecz również chroniczne przeżywanie wstydu. Trauma złożona zostawia w nas z uczuciem nieadekwatności, przytłoczenia lub odłączenia (dysocjacji). Dezintegracji ulegają nie tylko nasze emocjonalne reakcje, pokawałkowany zostaje również nasz obraz siebie i na długie lata zaburza się nasz sposób funkcjonowania w relacjach.
O terapii traumy złożonej
By zdrowieć po doświadczeniu traumy złożonej potrzebujemy nauczenia się na nowo obecności w świecie, od którego nieustannie się odłączamy (poprzez dysocjowanie, uzależnienia, wieczną zajętość i na wiele innych sposobów). Praca z samą samoregulacją w przypadku traumy złożonej może nie zdać egzaminu. Ważne jest raczej, by wzmacniać w kliencie umiejętność eksploracji swojej wewnętrznej dynamiki, uruchamiać w nim jego sprawczość i wspierać wewnętrzne zintegrowanie. Główne pytania w terapii osoby z doświadczeniem traumy złożonej to zatem:
– Co blokuje autentyczność, obecność i zintegrowanie tej osoby?
– Co pozwoliło jej przetrwać w otoczeniu, w jakim dorastała/funkcjonowała?
– Jaki jest wzorzec odłączenia (od siebie/od innych) tej osoby?
– W czym ważnym jej strategie przetrwania blokują ją w jej życiu?
– Czego ta osoba potrzebuje, by ponownie połączyć się ze sobą/ze mną/ze światem?
O kursie
Podczas kursu „Relacja, integracja, obecność” chciałabym podzielić się z Wami moim doświadczeniem i filozofią pracy terapeutycznej z osobami z traumą złożoną. Moją intencją jest wsparcie Was w praktykowaniu pracy powolnej, łagodnej, uważnej na wszystkie warstwy funkcjonowania wyłaniające się w terapii, pozwalającej na integrację tego, co dawno temu w życiu klienta zostało rozłączone. Chciałabym pokazać Wam terapeutyczną pracę zarówno na poziomie poznawczym, jak i emocjonalnym, relacyjnym, somatycznym i egzystencjalnym.
Tematy, które zostaną poruszone w trakcie kursu to:
1. Definicja, źródła i specyfika konsekwencji traumy złożonej.
2. Trauma skumulowanej przemocy vs trauma nieobecności. Jak inaczej formują się ich konsekwencje w dorosłym życiu.
3. Rozumienie, planowanie i adaptowanie procesu terapeutycznego w przypadku terapii traumy złożonej. Wyjście poza procesy samoregulacji w kierunku integracji.
3. Terapeutyczna praca z wstydem.
3. Chroniczna dysocjacja a trauma złożona – rozumienie zjawiska i praktyczne wskazówki terapeutyczne.
4. Praca z syndromami i somatyzacjami związanymi z traumą złożoną.
5. Trudności w pracy z traumą złożoną. Relacja terapeutyczna jako nośnik zmiany terapeutycznej.
